Kunstpodia

In de publicatie -Kunstpodia: Een internationaal perspectief- en op het symposium van jongstleden 8 juli onder de titel -Beeldende kunst in het hart van de samenleving- wordt veel gepleit voor kunstpodia. Het Mondriaanfonds heeft hiertoe onderzoek laten doen naar goed geïnstitutionaliseerde instellingen die inmiddels ‘too big to fail’ zijn geworden. Denk aan Wiels, KW Berlijn, Palais de Tokyo.

DeFKa pleit daarnaast met klem voor lokale initiatieven en kleinere collectieven die hedendaags en experimenteel transdisciplinair de eigen tijd in beeld brengen. Ook buiten de grote steden en subsidiemodellen. De marge is het probleem niet, het is wel de erkenning die vaak ontbreekt.

Het symposium had overigens een interessant forumlid, Jordy Clemens, wethouder cultuur te Heerlen: “De stad moet het podium zijn, waarbij de hele stad fungeert als ecosysteem. Daarvoor heb je een goede infrastructuur nodig van instellingen en podia, maar ook voldoende rauwe randjes, verlaten pandjes en tochtige hoekjes waar zich nieuwe dingen kunnen ontwikkelen.’’ En wat is daarvoor nodig: “Erkenning is van groot belang, zowel op lokaal niveau als landelijk. Daarbij dient verder gekeken te worden dan de usual suspects. Wees trots en spreek het uit!’’ Even later: “We moeten niet vergeten te dromen en het onmogelijke van elkaar te vragen. Immers als je dan de helft krijgt, ben je al een heel eind. Als wethouder zou ik vaker overvraagd willen worden. In de dagelijkse praktijk komen er maar weinig instellingen en kunstenaars langs die dingen vragen die niet kunnen. Het mag allemaal best gekker en groter.’’ Aldus de samenvatting van het Mondriaanfonds (nieuwsbrief plus foto 14 juli 2022).